Wijk Oud Berchem – intra muros

De wijk Oud Berchem heeft haar naam niet gestolen: het is het oudste stuk van Berchem. Stokoud eigenlijk: de bouw van een kapel in de 8ste eeuw ter hoogte van Berchem kerk is het eerste teken. De Boomgaardstraat tekende van oudsher de grens met Antwerpen af. Een grenspaal, De Hand, is nog altijd zichtbaar aan de hoek van Albertpark. Oud Berchem wordt gekenmerkt door enkele grote assen en kleine, smalle straatjes, met een zeer dichte, maar lage bebouwing. Een levendig doolhof.
De commerciële as Driekoningenstraat-Statiestraat vormt de hoofdstraat van deze
wijk en mondt uit op het intens gebruikt station van Berchem. De smalle
straatjes rondom vormen een fijnmazig net van woningen. Ook hier vind je veel
Belle Epoque woningen, in de Vredestraat, Victor Jacobsstraat en Kardinaal
Mercierlei. En tal van vrolijke arbeiderswoningen daarrond. Het nieuwe Frans
van Hombeeckplein huisvestte vroeger de Den
Toile Cirée, een linoleumfabriek: het patroon op het straatmeubilair van de
wijk herinnert aan de ruitjes op de toile cirée van toen. In het oude
Mariagasthuis zijn vele oudere Berchemnaren geboren: vandaag is het een
woonzorgcentrum en kunnen ze er van hun oude dag genieten.
Wat waren de knelpunten in 2013😡:
- Frans Van Hombeeckplein was een grote betonnen ruimte; geen veilige speelinvulling.
- Nood aan plein én parking: ondergrondse parkeergelegenheid, bovengrondse speel-en vertroefruimte
- Bomen waren geworteld in te kleine vakken
- Schooltoegangen waren onveilig
- Oversteken waren onveilig
- Te weinig fiets- en straatmeubilair
- Driekoningenstraat en Statiestraat: fietsen in twee richtingen werd niet duidelijk genoeg in beeld gebracht
veilige schoolingangen |
ruimte voor boom en spel |
Toegang tot de intens benutte ondergrondse parking, velostation en het speeltuintje |